Aung N Htwe shared U Ravika's photo.
4 hrs ·
U Ravika with Ko Myo Thet Swe and 48 others
ဖြတ္ဘုန္းႀကီ္္းလား ေဒါင္းဘုန္းႀကီးလား ေမးၿပီးမွ ဆြမ္းေလာင္းပါ
ဗုဒၶဘာသာမွာ လူေတြကို ဘုန္းႀကီး အျပစ္မေျပာရ ပညတ္ထားတာ မရွိပါ။ ဆြမ္းမေလာင္းဖို႕၊ ေက်ာင္းေနရာမေပးဖို႕၊ သံဃာေတာ္မ်ားကို ညွင္းပမ္းမႈ မလုပ္သေရြ႕ေတာ့ သပိတ္ေမွာက္လို႕ မရပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ဥပါသကာတို႕ဘက္ကေန ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ရင္ ခြင့္လႊတ္ရမဲ့ ထုံးစံ ရွိပါတယ္။ လင္ေတာ္ေမာင္မ်ား ဘုန္းႀကီးဝတ္ကုန္တာ မ်ားလို႕ မုဆိုးမျဖစ္ကုန္ရတဲ့ ရာဇၿဂဳိဟ္သူမ်ားဟာ ျမတ္စြာဘုရားအျပစ္ကို ေျပာဖူးပါတယ္။ တိတၳိကိုးကြယ္သူမ်ားဟာ ျမတ္စြာဘုရားကို ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ေဝဖန္ျပစ္တင္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြဟာလည္းပဲ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားကို ကဲ့ရဲ႕ေလ့ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလိုကဲ့ရဲ႕တတ္လို႕လည္း ဒကာတို႕ကဲ့ရဲ႕လာခဲ့ရင္ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္ရမလဲ ညႊန္ၾကားခ်က္ ရွိၿပီသားပါ။ ပုထုဇဥ္ဥပါသကာဆိုရင္ ပုထုဇဥ္ဥပါသကာစကားအေလွ်ာက္၊ အရိယာဥပါသကာဆိုရင္ အရိယာဥပါသကာစကားအေလွ်ာက္ ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီး ယုံၾကဖို႕လည္္း ရွိပါတယ္။ အနိယတသိကၡာပုဒ္ေတြ၊ ပဋိေဒသနိယသိကၡာပုဒ္ေတြ၊ အဓိကရဏသမထေတြ ရွိၿပီသားပါ။
အေသာကမင္းလက္ထက္မွာ ဗုဒၶဘာသာကိုပဲ အားေပးရာ တိတၳိရဟန္္းေတြ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ဝင္ေရာက္လာၾကပါတယ္။ လူမ်ားလာေတာ့ သူတို႕အယူဝါဒကို ေျပာင္ေဟာေျပာလာတာေတြ ရွိလို႕ ကထာဝတၳဳက်မ္းကို ရွင္မဟာေမာဂၢလိပုတၲတိႆမေထရ္ျမတ္က ေဟာေတာ္မူခဲ့ရျခင္းျဖစ္တယ္။ ဘယ္ဟာက သာသနာနဲ႕ ေလ်ာ္ညီတဲ့ အယူဝါဒ၊ ဘယ္ဟာက သာသနာပအယူအဆဆိုၿပီး ခြဲျခားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ထားလုိက္ပါေတာ့။ ရဟန္းစစ္ေတြက ရဟန္းတုေတြနဲ႕ ကံမေဆာင္ၾကဘူး။ ကံမေဆာင္တဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားကို သံဃာ့ဆႏၵ ျငင္းပယ္ရေကာင္းလား မေမးမေလွ်ာက္ဘဲ အမတ္ေတြက ဦးေခါင္းျဖတ္ၾကရာ သံဃာေတြက အေသခံၾကပါတယ္။ ရဟန္းတုေတြနဲ႕ ကံမေဆာင္ဘူး၊ အေသသာ ခံမယ္၊ သီလကို အက်ဳိးမခံဘူး၊ အသက္ပဲ ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ထားေပ့ါ။ ဘုရင္ သိတဲ့အခ်ိန္မွာ လက္လြန္ေျခလြန္ေတြ ေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနၿပီ။ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ရဟန္းတုေတြ ေပၚေနေၾကာင္း သိရေတာ့ ဘုရင္က ဘာလုပ္ရမလဲ သိတယ္။ ဘယ္ဝါဒက ဝိဘဇၨဝါဒီျဖစ္တယ္၊ ဘယ္ဝါဒက အဝိဘဇၨဝါဒီ ျဖစ္တယ္ ေမးျမန္းေလွ်ာက္ထားေတာ့ ရဟန္းတုေတြက မွန္ေအာင္ မေျဖႏိုင္ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းတုမ်ားကို ဓမၼဝိနယနဲ႕အညီ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ကို ၾကည့္ရင္ သိသာပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာေတြက သာသနာေတာ္ကို လာေရာက္ဖ်က္ဆီးတဲ့ ရဟန္းတုမ်ားကိုေတာင္ ထိခုိက္ေအာင္ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ရဟန္းတုမ်ားနဲ႕ ကံအတူ မျပဳေၾကာင္း မေျပာဘူး။ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက အရိပ္အကဲၾကည့္ၿပီး ဒီရဟန္းေတာ္မ်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရတယ္။ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ဓုရ(၂)ျဖာကို ျဖည့္က်င့္ႏိုင္ေစဖို႕၊ ျပည္သူမ်ားကို သာယာဝေျပာေစဖို႕ ေဆာင္ရြက္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆုံးသာသနာျပဳနည္းပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီ(၂)ခုကို မေဆာင္ရြက္ဘဲ သံဃာဆိုသူမ်ားေရာ အစိုးရဆိုသူမ်ားကပါ အာဏာကို ျပေနၾကရင္ သာသနာကို ဖ်က္ဆီးရာ ေရာက္ပါတယ္။ မိမိက မြန္လူမ်ဳိးျဖစ္လို႕ အေလာင္းဘုရားအမည္ခံ ဦးေအာင္ေဇယ်ကို မႀကဳိက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူရဲ႕ မင္းျဖစ္လိုစိတ္ ျပင္းထန္ပုံနဲ႕ အတုလယသမေထရ္ရဲ႕ သံဃာ့ရာဇာ ျဖစ္လိုစိတ္ ျပင္းထန္ပုံကို မႀကဳိက္တာပါ။ သူတို႕ႏွစ္ဦးရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ အေတြးအေခၚေၾကာင့္ ဟံသာဝတီနဲ႕ အယုဒၶယတို႕ဟာ ျပာက်ခဲ့ရပါတယ္။ စာမတတ္တဲ့ ဦးေအာင္ေဇယ်ဟာ အတုလယသမေထရ္ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လုပ္ရေတာ့ ေဆာင္ရြက္ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစကား ဆိုတဲ့ မြန္ရဟန္းေတာ္မ်ားကို အစုလုိက္အျပဳံလုိက္ သတ္ျဖတ္ရာ အခု သကၤန္းကြၽန္းလို႕ နာမည္ထင္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ အတုလယသမေထရ္ဟာ အတင္ဂိုဏ္း (သကၤန္းမ႐ုံတဲ့ ဂိုဏ္း) ျဖစ္လို႕ အ႐ုံဂိုဏ္း (သကၤန္း႐ုံတဲ့ ဂိုဏ္း)ဆရာေတာ္မ်ားကို အႀကီးအက်ယ္ ေခ်မႈန္းခဲ့ပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ဆရာေတာ္ေတြက မဲဇာအထိ အပို႕ခံရပါတယ္။ အတုလယသမေထရ္ေၾကာင့္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ျမန္မာႏိုင္ငံသာသနာဟာ ညႈိးႏြမ္းခဲ့ရပါတယ္။ သာသနာေတာ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ က်င့္သုံးလိုတဲ့ မေထရ္ေကာင္းမ်ားစြာ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ရပါတယ္။ အတင္ဂိုဏ္း အ႐ုံဂိုဏ္းအကြဲအၿပဲဟာ ဘိုးေတာ္ဘုရားဗဒုံမင္းအထိ ရွည္ၾကာခဲ့တယ္။ ဒီဘုရင္လက္ထက္က်မွပဲ ပရိမ႑လ၊ သုပၸဋိပႏၷျဖစ္ေအာင္ က်င့္ၾကံၾကေစ ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။
အခု ဆရာေတာ္အေနအထားက ကုန္းေဘာင္ေခတ္က အတုလယသမေထရ္အေနအထားနဲ႕ တူပါတယ္။ သူ႕စိန္ေခၚခ်က္ကို ၾကည့္ေတာ့လည္း အာဏာနဲ႕ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈကို အဓိကထားသူ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္တယ္။ အလားတူစြာ အာဏာတည္ေဆာက္လိုတဲ့ အာဏာရွင္တစ္စုကလည္း ဒီလိုဘုန္းႀကီးမ်ားနဲ႕ ေပါင္းမွာက အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ ဦးေအာင္ေသာင္းဟာ စႏၵကုမာရဇာတ္ေတာ္မွာ ပါတဲ့ ခ႑ဟာလပုဏၰားနဲ႕ တူတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ စႏၵကုမာရမင္းသားနဲ႕ တူပါတယ္။ ခ႑ဟာလပုဏၰားက အက်င့္ပ်က္တယ္၊ လာဘ္စားတယ္၊ ဘုရင္ကို အၾကံေပးရတယ္၊ တရားကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မဆုံးျဖတ္ဘူးမဟုတ္လား။ တစ္ေန႕က်ေတာ့ တရား႐ႈံးတ့ဲ ျပည္သူတစ္ေယာက္က စႏၵကုမာရမင္္းသားကို ေျခေထာက္ဖက္ၿပီး ကူညီေပးဖို႕ အကူအညီေတာင္းရာ မင္းသားက အမႈကို ျပန္စစ္ေပးတယ္။ အမွန္အတိုင္း ဆုံးျဖတ္ေပးေတာ့ တစ္ႏိုင္ငံလုံးက ေကာင္းခ်ီးၾသဘာ ေပးၾကတယ္။ ဒါကိုပဲ အႏၶဗာလျဖစ္တဲ့ ခ႑ဟာလပုဏၰားက ၿငဳိးထားပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးအလႉလုပ္တာဟာ ႐ိုး႐ိုးဒါနပဲ ျဖစ္တယ္၊ အထူးဒါနလုပ္မွ အတိဒါန ျဖစ္ၿပီး နတ္ျပည္ေရာက္ႏိုင္မယ္လို႕ ေဟာပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးကလည္း နတ္ျပည္ေရာက္လိုေဇာနဲ႕ ပုဏၰား အၾကံေပးတဲ့အတိုင္္း ယဇ္ပူေဇာ္တယ္။ စႏၵကုမာရမင္းသားကိုလည္း ပုဏၰားက စာရင္းထဲ ထည့္တာေပါ့။ အခု မဘသဆရာေတာ္မ်ားက အမ်ဳိးဘာသာသာသနာကို ႐ိုး႐ိုးမေစာင့္ေရွာက္ဘဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဖ်က္ဆီးဖို႕ ၾကံရြယ္ေနပုံမွာ ဒီဇာတ္ေတာ္နဲ႕ ကြက္တိပါပဲ။ ဦးေအာင္ေသာင္းထုံးက ခ႑ဟာလပုဏၰားနဲ႕ ကြက္တိပါပဲ။ သူတို႕က အမွန္တရားကို လက္ခံတဲ့ စႏၵကုမာရလို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အၿငဳိးအေတးထားၾကတာကိုး။
ေနာက္တစ္နည္းကို ေျပာၾကည့္ရင္ မာဃလုလင္အေၾကာင္းပါ။ မာဃလုလင္ဟာ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ပဲ ျပဳၾကဖို႕ ပရဟိတအဖြဲ႕တစ္ခု ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႕ဟာ တံတားေဆာက္၊လမ္းေဖာက္၊ ေရတြင္းတူး၊ အကူအညီေပးေတာ့ ျပည္သူတို႕က ေထာက္ခံလာၾကတယ္။ ဒါကို ေဒသခံအာဏာပိုင္တို႕က သူတို႕အာဏာကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတယ္လို႕ ႐ႈျမင္ေတာ့ လုပ္ၾကံဖို႕ ႀကဳိးစားခဲ့တာပဲမဟုတ္လား။ ဝိပၸတၲိေခတ္ဆိုတာ လူေကာင္းတစ္ေယာက္က ေကာင္းေကာင္း မေနႏိုင္တဲ့ေခတ္လို႕ အရွင္းဆုံး ေျပာခ်င္တယ္။ အခုလို ေခတ္မ်ဳိးပါပဲ။ ဒီလိုေခတ္မ်ဳိး ရွိေနရင္ ကံ၊ ကံအက်ဳိးကလည္း ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ လူေတြက ေကာင္းေကာင္းေနရက္သားနဲ႕ မင္းစိုးရာဇာတို႕ ေပးတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္ေနၾကရရင္ ကံနဲ႕ ကံရဲ႕အက်ဳိးကို အနည္းနဲ႕အမ်ား သံသယ ဝင္ကုန္ၾကမွာပဲ ျဖစ္တယ္။ ဥပမာအရ ေျပာရရင္ နာရဒဇာတ္ေတာ္ကို ၾကည့္ပါ။ အဂၤတိမင္းႀကီးက ပ်င္းေနလို႕ ဘုရင္ႀကီး ေပ်ာ္နည္းရွာၾကရာ အလာတအမတ္က ပ်င္းေနရင္ စစ္တုိက္ေပါ့လို႕ အၾကံေပးတယ္။ ဒီကစားနည္းက အေသအေပ်ာက္မ်ားလို႕ ဘုရင္က မႀကဳိက္ခ်င္ဘူး။ သုနာမအမတ္က မိန္းမလွေတြ ေခၚၿပီး ေသာက္စားမူးယစ္တာ ေကာင္းပါတယ္လို႕ အဆိုတင္သြင္းတယ္။ ဒါမ်ဳိးက ႐ိုးေနၿပီမို႕ ဘုရင္က ပယ္ခ်တယ္။ ဝိဇယအမတ္က ＂မင္းျမတ္ ရဟန္းတစ္ပါးပါးဆီ သြားၿပီး စိတ္မွာ မရွင္းတဲ့ ကိစၥ သြားေမးၾကရေအာင္＂ဆိုေတာ့ ဒီအလုပ္မလုပ္ဖူးလို႕ ဘုရင္က သေဘာတူလုိက္တယ္။ ဇာတ္ေတာ္ဖတ္ဖူးသူမ်ား သိၾကမွာေပါ့။ အလာတအမတ္ႀကီးက စစ္ဝါဒီသမားဆိုေတာ့ ဒီဘုရင္က ရဟန္းကို ခ်ဥ္းကပ္ရင္ င့ါရဟန္းဆီေရာက္ေအာင္ ေျပာမွ ျဖစ္မယ္ေပါ့။ သူ႕ဆရာက ကႆပတကၠတြန္းပါေလ။ ကႆပတကၠတြန္းဆိုတာ ကံ၊ ကံရဲ႕အက်ဳိးကို ယုံၾကည္သူမွ မဟုတ္တာပဲ။ ဘုရင္က ဒီတကၠတြန္းဆရာကို ＂တိုင္းျပည္ကို ေကာင္းေအာင္ ဘယ္လိုအုပ္ခ်ဳပ္ရမလဲ၊ နတ္ျပည္ေရာက္ေအာင္ ဘယ္လိုက်င့္ၾကံရမလဲ၊ အပါယ္မက်ေအာင္ ဘယ္လိုေရွာင္ရမလဲ＂ ေမးေလွ်ာက္ရာ ဥေစၦဒဒိ႒ိအယူရွိတဲ့ တကၠတြန္းဆရာက ＂ ေကာင္းတာ လုပ္လည္း ေကာင္းတာမျဖစ္၊ မေကာင္းတာ လုပ္လည္း မေကာင္းတာမျဖစ္၊ သူ႕ဟာနဲ႕သူ ျဖစ္လာတာ၊ သူ႕ဟာနဲ႕သူ ျပတ္သြားမွာပဲ၊ ၈၄-ကမၻာေလာက္ဆို အကုန္ပြဲသိမ္းပဲ၊ အကုန္စင္ၾကယ္သြားမယ္၊ ဘာမွ မက်င့္နဲ႕၊ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္နဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးပဲ ေနပါေလ＂လို႕ ေဟာပါသတဲ့။ အသူ ခံ၊ လည္သူ စံတဲ့ သူ႕အယူအဆကို ၾကားရေတာ့ အလာတအမတ္က ＂မွန္လုိက္ေလဘုရား၊ တပည့္ေတာ္က ေရွးဘဝမွာ ဗာရဏသီက ပိဂၤလဆိုတဲ့ ႏြားသတ္သမားပဲ၊ အခု ၾကည့္ေလ စစ္သူႀကီးအမ်ဳိး၊ အမတ္မ်ဳိးမွာ လာျဖစ္ေနပါေလေရာဘုရား＂လို႕ ေထာက္ခံေဆြးေႏြးလုိက္တယ္။
ဒီအခါ ေဘးနားမွာ ကြၽန္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ဆင္းရဲသားဗီဇကဆိုသူက ငိုယိုပါေလေတာ့တယ္။ ＂အရွင္ဘုရားစကားက ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္ပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္ဘုရား အရင္ဘဝက သာေကတျပည္က သူေဌးႀကီးေပါ့၊ အလႉေရစက္ လက္နဲ႕ မကြာခဲ့ပါဘူး၊ သီလနဲ႕လည္း ျပည့္စုံခဲ့ပါတယ္၊ အခုက်ေတာ့ဘုရား ဆင္းရဲသားဘဝ သူတစ္ပါးရဲ႕ ကြၽန္ဘဝကို ေရာက္ေနရပါၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းတာ ဘယ္ေလာက္ပဲလုပ္လုပ္ ေကာင္းက်ဳိးဆိုတာ မရွိပါဘူး＂လို႕ အဆိုးဘက္က ေထာက္ခံလုိက္ေတာ့ အဂၤတိမင္းႀကီးက ကံ၊ ကံရဲ႕အက်ဳိးဆိုတာ အလကားပဲ၊ ဒီေန႕က စၿပီး ငါဟာ ဘာကိုမွ အေရးမစုိက္ဘူး၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပဲ ေနေတာ့မယ္＂လို႕ ဆိုၿပီး လုပ္ေနက်အလႉကို မလုပ္ေတာ့သလို ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း ပိတ္ပစ္ခဲ့ပါေလေတာ့တယ္။ သူ႕သမီးရုစာေဒဝီက ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဖ်ာင္းဖ်ပါေစ လက္မခံေတာ့ပါ။ ＂နင္လည္း အဆာခံၿပီး ဥပုသ္ေစာင့္မေနပါနဲ႕၊ အလကားအလုပ္ေတြ ေလွ်ာက္လုပ္မေနပါနဲ႕＂လို႕ေတာင္ ေျပာလုိက္ေသးတယ္။ အခု ျမန္မာႏိုင္ငံအျဖစ္ကို ၾကည့္ရင္ အဲ့လို ျဖစ္ေနတယ္။ သူတို႕က ဦးအံ့ေမာင္ကို ရခဲ့တယ္။ ဦးေအာင္ေသာင္းကို ရခဲ့တယ္။ အခု ဦးဝီရသူကို ရခဲ့တယ္။ သူတို႕ရဲ႕ သက္ေသေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ရာဇဝတ္မႈကို က်ဴးလြန္ေပမဲ့ လႊတ္ေတာ္မွာ အမတ္တက္ျဖစ္ေနသူက အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အစိုးရရာထူးမွာလည္း ၿမဲေနသူေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ အစိုးရကို ကပ္ထားႏိုင္ရင္ ဘာမေကာင္းမႈကိုပဲ လုပ္လုပ္ ေဘးမျဖစ္ဘူး။ တ႐ုတ္ႀကီးေတြေတာင္ အစိုးရနဲ႕ အကပ္ေကာင္းလို႕ ျမန္မာတစ္ေယာက္ကို ျပန္ေပးဆြဲႏိုင္ေသးတာပဲ။ သံဃာသတ္တဲ့အစိုးရက သံဃာကို ေဝဖန္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ကို အာမခံေတာင္ မေပးဘူး။ သံဃာအခ်ဳိ႕က တရားခံက ေထာင္မက်မွာစိုးလို႕ လာၿပီး အေကာင္ျပေနပါေသးတယ္။ သန္းေရႊႀကီးေတာင္ အခုထိ အသက္ျပင္္းေနပါေသးတယ္။ လူေကာင္းေတြပဲ အစိုးရေပးတဲ့ဒဏ္၊ ေတာ္လွန္ေရးဘဝက ရခဲ့တဲ့ ဒဏ္ေတြနဲ႕ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေသကုန္ရတာ ျဖစ္တယ္။ အခု မဘသဆရာေတာ္တို႕လည္း စစ္အစိုးရလုပ္ရပ္၊ သန္းေရႊလုပ္ရပ္၊ သိန္းစိန္လုပ္ရင္၊ မင္းေအာင္လႈိင္လုပ္ရင္၊ ဦးေအာင္ေသာင္းလုပ္ရပ္ မွန္ကန္ေၾကာင္း၊ သူတို႕ပဲ အစိုးရတာဝန္ ဆက္ၿပီး ထမ္းေဆာင္ေစလိုေၾကာင္း endorsement ေပးေနပါၿပီ။ သူတို႕ကို ေထာက္ခံတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူတို႕က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့၊ က်ဴးလြန္ေနဆဲ၊ က်ဴးလြန္ေတာ့မဲ့ အကုသုိလ္ကံကို အသိုင္းနဲ႕ အဝိုင္္းနဲ႕ ေထာက္ခံလုိက္တာပဲျဖစ္လို႕ ဦးဝီရသူတို႕အုပ္စုဟာ ကႆပတကၠတြန္းနဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္ ျဖစ္တယ္။
အရင္က ေရးဖူးတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာအားေကာင္းေစေရးအတြက္ ကံ၊ ကံရဲ႕အက်ဳိးကို ယုံၾကည္ေနဖို႕ လိုပါတယ္။ အခု အစိုးရရဲ႕ ုလုပ္ရပ္ဟာ ကံ၊ ကံရဲ႕အက်ဳိးကို ယုံၾကည္ေစဖို႕ လုံးဝမျဖစ္ပါဘူး။ ကံ၊ ကံရဲ႕အက်ဳိးကို သံသယပြားေစဖို႕ပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုအစိုးရမ်ဳိးကို ေထာက္ခံေၾကာင္း တရားဝင္ေက်ညာတဲ့ မဘသဆရာေတာ္အခ်ဳိ႕ဟာ ဗုဒၶဘာသာကို ေစာင့္ေရွာက္ရာမေရာက္ဘဲ ေဖ်ာက္ဖ်က္ရာ ေရာက္ပါတယ္။ အကုသိုလ္ကံကို ေန႕စဥ္နဲ႕အမွ် က်ဴးလြန္ေနတဲ့ ဒီအစိုးရဟာ ဗုဒၶဘာသာအစိုးရ မဟုတ္ဘူး။ မင္းက်င့္တရား (၁၀)ပါးနဲ႕အညီ တိုင္းျပည္ကို မအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အစိုးရဟာ ဗုဒၶဘာသာအစိုးရမဟုတ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို ဖ်က္၊ သိမ္ကို ေရႊ႕၊ မီးေလာင္းဗုံးကို ေကြၽးတဲ့ အစိုးရဟာ ဗုဒၶဘာသာအစိုးရမဟုတ္ဘူး။ ဒီအစိုးရကို ေထာက္ခံသူ ဘုန္းႀကီးမ်ားဟာ ဗုဒၶဘာသာအတြက္ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႕ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းထင္ေပၚမႈနဲ႕ သူတို႕ရဲ႕ အတၲနဲ႕ မာန္မာနေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သံဃာ့ပရိသတ္ေရွ႕မွာ ၾကဳံးဝါးေနပုံမွာ ဗာရဏသီကို သိမ္းအံ့ ႀကံၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ေနတဲ့ ေခြးအငယ္ကဲ့သို႕ ျဖစ္ေခ်တယ္။ ဒကာ၊ ဒကာမတို႕အေနနဲ႕ ဒီအစိုးရနဲ႕ ဒီဘုန္းႀကီးမ်ားကို တားဆီးၾကရပါလိမ့္မယ္။ သူတို႕ပဲ ဒကာဒကာမတို႕ကို သပိတ္ေမွာက္လို႕ ရတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒကာဒကာမတို႕ဘက္ကလည္း သူတို႕ကို သပိတ္ေမွာက္လို႕ ရေၾကာင္း ခြင့္ျပဳထားတာ ရွိတယ္။ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္သူကို တရား႐ုံးပုိ႕တာတစ္ခုထဲနဲ႕ ဒီအုပ္စုကို ဆြမ္္းမေလာင္းေတာ့ေၾကာင္း သပိတ္ေမွာက္လို႕ ရတယ္။ ေနာက္ဆုံးက်ရင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ ကြဲျပားသလို ေဒါင္းဘုန္းႀကီး၊ ဖြတ္ဘုန္းႀကီးေတြလည္း ကြဲျပားကုန္မွာ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္။ ဒကာဒကာမတို႕အေနနဲ႕ ဆြမ္းမေလာင္းခင္ ＂ဆရာေတာ္ဘုရားက ကံ၊ ကံရဲ႕အက်ဳိးကို ယုံပါသလားလို႕ ေမးပါ။ ယုံေၾကာင္း ေျဖရင္ ＂အရွင္ဘုရားက ဘယ္ပါတီဝင္လဲဘုရားလို႕ ထပ္ေမးပါ။ ဖြတ္ဘုန္းႀကီးဆို ဖြတ္အိမ္ကို ညႊန္းလုိက္ပါ၊ ေဒါင္းဘုန္္းႀကီးဆို ေဒါင္းအိမ္ကို ညႊန္းလုိက္ပါ။
No comments:
Post a Comment