ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ ့ ေဗဒါလမ္း
ကဗ်ာ
ညိဳျပာျပာ
လတာျပင့္ေျခရင္း
လိွုင္းတက္ရာ
ေဗဒါတက္၊
လိွုင္းသက္ရာဆင္း။
ဆင္းရလည္း
မသက္သာ၊
အုန္းလက္ေၾကြ
ေရေပါေလာ၊
ေမ်ာစုန္လုိ
့လာ။
အဆင္းနဲ
့အလာ၊
ေဗဒါမ
အေထြး၊
အုန္လက္ေၾကြ
သူ ့နံေဘး၊
ေဆာင့္ခဲ့ရေသး။
ေဆာင့္ခဲ့လဲ
မသက္သာ
ေနာက္တခ်ီ
ဒီတလံုးက၊
ဖံုးလိုက္ျပန္ပါ
ျမဳတ္ေလေပါ့
ေပၚမလာ၊
မေဗဒါအလွ
တလံကြာ
လႈိင္းအႀကြ၊
ေပၚလိုက္ျပန္ရ
ေပၚျပန္လဲ
မသက္သာ
ေခ်ာင္းအဆြယ္
ေျမာင္းငယ္ထဲက၊
ဘဲထြက္လို႔လာ
ဘဲအုပ္မွာ
တစ္ရာႏွစ္ရာ၊
ေဗဒါက
တစ္ပင္ထဲ
အယက္အကန္ခံလို
့
ေဗဒါပ်ံအံကိုခဲ၊
ပန္းပန္လ်က္ဘဲ။
No comments:
Post a Comment